از سده دوم پیش از میلاد تا سالهای چهارصد و شصت تا چهارصد و هشتاد پیش از میلاد ، سی معبد در دل کوه های ناحیه آجانتا حوالی اورنگ آباد در ایالت ماهاراشترا در هندوستان ساخته شد. در همان نزدیکی، غارهای الورا واقع شده اند که در سده های ششم تا نهم میلادی توسط سلسله راشتراکوتا ساخته شدند و شامل معابد بودایی، هندو ها و جین ها می شوند، معبد غاری بادامی در باگلکوت شاما چهار غار است که در دل صخره های ماسه سنگی تراشیده شده اند. هزار و دویست معبد غاری تا روزگار ما سالم مانده اند که اغلب در سده های پنجم و دهم پیش از میلاد ساخته شده اند و تقریبا همگی در مجاورت یکدیگر هستند. یادگارانی مقدس، به جد مانده از دوره تقریب و دوستی میان مذاهب مختلف در هند. بیشتر غار ها دارای ویهارا و صومعه اند: شامل محل هایی برای سکونت راهبان، اشپز خانه، تالار عبادت و ایوان، شیوه های پیچیده ساخت از مشخصه های آن هاست: از جمله ستون ها و جرزهایی یکپارچه، سامانه ای تودرتو از اتاق ها و کنده کاری هایی ظریف و پر جزئیات، بگدریم از خارج کردن بی عیب و نقص هزاران تن صخره تراشیده شده.
