لشگر روم به هرجا می رسید، شهری میساخت و شیوه معماری اش را هم به انجا میبرد. مصالح و مواد بومی می شد، اما عناصر معماری بی تغیر می ماند. راه های هموار و مستقیم، پل های قوس دار و آب گذر ها. شهر های کوچک رومی شبکه ای بودند و در محل تلاقی دو راه اصلی شرقی-غربی و شمالی-جنوبی ساخته می شدند. هرکجا این دو مسیر به یکدیگر می رسیدند، ساختمان های اصلی شامل باسیلیکاها، معابد، تماشاخانه ها، حمام ها و بازار ها با محوطه هایشان بنا می شدند، خانه ها را در امتداد خیابان هایی که به جاده اصلی می رسید می ساختند . در هر شهری سربازخانه ای هم وجود داشت که با دیوار های مستحکمی که احاطه اش میکرد، محافظت میشد. قنات ها آب پاک را تامین می کردند و شبکه فاضلاب، فاضلاب شهر را خارج می ساخت. شناخته شده ترین این شهر ها رم، پمپئی و هرکولانیوم هستند. هرچند پمپئی، به دلیل اقلیم کوهستانی منطبق بر شبکه شهرسازی رومی نبود. بیشتر خانه ها چشم اندازی به حیاط مرکزی داشت و بسیاری از خانه های پمپئی ایوان داشتند.
