با سلام و درود خدمت همراهان همیشگی استودیو معاصر ، در این مقاله به معرفی زیگورات چغازنبیل میپردازیم .
زیگورات چغازنبیل را عیلامیان در سی کیلومتری شهر باستانی شوش در سال هزار و دویست و پنجاه پیش از میلاد برای خدای حامی چغازنبیل ، اینشوشیناک ، ساختند.
بنا پنج اشکوب با بدنه خشتی و نمای آجر دارد و در آن اندود قیر به کار رفته است. در برخی بخش ها آجر لعاب دار فیروزه ای داشته و بر روی آجر های نمای زیگورات مطالبی به خط میخی در وصف اینشوشیناک حک شده است. این مجموعه دارای هفت دروازه بوده که بزرگترین آنها دروازه شاهی است. در چغازنبیل آثاری از تاسیسات تصفیه و ذخیره آب نیز مشاهده می شود که از نظر تاریخی حائز اهمیت است. وجود کهن ترین طاق گهواره ای ایران در این بنا و آرامگاه های پیرامون آن ، یکی دیگر از نکات قابل توجه چغازنبیل است. بر خلاف زیگورات های میان رودان که در آنها دسترسی به معبد از طریق پله های خارجی میسر می شود ، در چغازنبیل دسترسی در چند مرحله و از داخل بنا با پلکان های طاق دار صورت می گرفته و دیگر تمایز چغازنبیل در نحوه قرار گرفتن طبقات آن است ، در سایر زیگورات های میان رودان طبقات روی هم و در چغازنبیل طبقات درون هم هستند.
